حواریّون.
[ ح َری یو ]
(اِخ)

جِ حواری.
یاران مسیح.
ابوالفرج بن الجوزی در المدهش نام حواریون عیسی را به شرح زیر آورده است:
١- شمعون الصفا.
٢- شمعون القنانی.
٣- یعقوب بن زندی.
٤- یعقوب بن حلقی [ حلفا ].
٥- قولوس [ فیلیفوس ].
٦- مارقوس.
٧- یوحنا.
٨- لوقا.
٩- توما.
١٠- اندراوس [ اندرواس ].
١١- برثملا [ مصحف برثلما [ ] برطلمی ].
١٢- متی.
بعضی از این دوازده نام با نامهایی که مسیحیان آورده اند وفق نمیدهد. حواریون نبوت آن حضرت و توحید جناب حق را تصدیق کردند و پس از رفع حضرت عیسی به اقطار عالم پراکنده شدند و به نشر دین او پرداختند. گویند یهودا که از حواریون به شمار میرفت، خائن بود و حضرت عیسی را به دشمنان تسلیم نمود و از زمرۀ حواریون مردود و مستحقّ لعن ابدی شد و ماتیاس جای وی را گرفت. بعضی پاولوس و بارنابه را نیز از جملۀ حواریون میدانند. فرنگی ها حواریون را آپوتر (Ap^otres) نامند. این کلمه از آپوستولو یونانی اخذ شده که به معنی رسل میباشد [ جمع رسول ] و به این مناسبت بعضی از نصارا اینان را رسل نامند.